القا ، خفن

نمیدونم دقیقا چه طور باید بگم

به نظرم بعضی چیزا رو تو مدارس تیزهوشان القا میکنن به بچه ها

من دبیرستان تو تیزهوشان درس خوندم

دو سال اول، تو درس خوندن مثل بعضیا خودمو نمیکشتم (ولی شاگرد سوم بودم.)، ولی همه اش تو ذهنم این بود که باید یه آدم (به قول نگار) خفنی بشم.

مثلا کلی چیز اختراع کنم

مثلا مدال المپیاد بگیرم

مثلا تو کنکور رتبه ی خیلی عالی ای بگیرم

مثلا این که تا فوق دکتری پیش برم

این کنکور لعنتی هنوز انقدر رو مخمه که خواب میبینم قراره یه بار دیگه کنکور بدم، با اینکه پارسالش قبول شدم.

انقدر این رو مخمه که بعضی وقتا فکر میکنم برم دوباره کنکور بدم، فقط به خاطر این که رتبه ی دلخواهم رو بگیرم.

یعنی چه قدر یه مخ باید معیوب باشه که آدم هدفش به جای قبولی، رتبه اش باشه!

من که رشته ی منتخب خودم رو رفتم، اونم تو یکی از دانشگاهای خوب تهران. نمیدونم چرا فکر کنکور رهام نمیکنه. به نظرم تاثیر فکر خفن بودنه. درسته که قبول شدم ولی رتبه ی خفنی نیوردم.

درسته که کارشناسی قبول شدم ولی یه لیسانس ندارم

درسته که رشته ی مورد علاقه مو رفتم، ولی چیز خاصی یاد نگرفتم.

درسته که معدلم خوب بود، ولی ادامه ندادم. 

بعضی وقتا دلم میخواد درس بخونم، با اینکه به دردم نمیخوره؛ فقط به خاطر حرف مردم که بعد این همه درس خوندن یه فوق دیپلم بیشتر ندارم. درحالی که اونایی که همیشه تو درس ازشون به شدت سَرتر بودم، الان حداقل لیسانسو دارن و تو فکر اینن که ارشد بخونن یا برن سر کار. اون وقت من اصن نمیتونم برم سر کار مرتبط.

خواهرم میگه هی خودتو مقایسه نکن. به خدا نمیخوام مقایسه کنم ولی وقتی بقیه میبینن به هیچ جا نرسیدم اعصابم بهم میریزه. جدا از این که من بودم که باید خفن میشدم!

+ البته درمورد خواب باید اینم بگم که خیلی خواب والیبال بازی کردن و فوتبال تو مدرسه رو میبینم. به شدت دلم تنگ شده واسه اون روزایی که با بچه ها بازی میکردیم. :(