درباره من
روزانهها
همهجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اردیبهشت 1403 1
- فروردین 1403 4
- اسفند 1402 2
- بهمن 1402 3
- دی 1402 1
- آذر 1402 3
- آبان 1402 4
- مرداد 1402 5
- تیر 1402 3
- خرداد 1402 4
- اردیبهشت 1402 1
- فروردین 1402 3
- اسفند 1401 1
- بهمن 1401 6
- دی 1401 2
- آذر 1401 1
- آبان 1401 4
- مهر 1401 1
- شهریور 1401 4
- مرداد 1401 8
- تیر 1401 6
- فروردین 1401 2
- اسفند 1400 3
- بهمن 1400 3
- دی 1400 1
- آذر 1400 1
- آبان 1400 2
- مهر 1400 1
- شهریور 1400 1
- مرداد 1400 2
- تیر 1400 10
- خرداد 1400 9
- اردیبهشت 1400 19
- فروردین 1400 2
- اسفند 1399 6
- بهمن 1399 2
- دی 1399 1
- آذر 1399 2
- آبان 1399 7
- مهر 1399 2
- شهریور 1399 4
- مرداد 1399 3
- تیر 1399 2
- خرداد 1399 1
- اردیبهشت 1399 9
- فروردین 1399 19
- اسفند 1398 13
- بهمن 1398 14
- دی 1398 2
جستجو
آمار : 63492 بازدید
Powered by Blogsky
میگفت: «بی حوصلگی رو هیچ چیز از بین نمیبره، مگر خود آدم. حتی دوا و درمون نداره»
من واقعا بی حوصله ام.
هیچی منو سر شوق نمیاره.
چرت میگه. همین صبح دو سه ساعت خندیده!
پروفسور
دوشنبه 4 اسفند 1399 ساعت 14:06
خندیدن و بی انگیزگی و بی حوصلگی نقطه مقابل هم نیستن و هم رو خنثی نمیکنن !
میشه خندید و ناراحت بود .
خندیدن ثابت کننده رضایت نیست .
منم همینو میگم
بین دوستام شاید باشم و بخندم ولی چیزی دلمردگی اون پایینو تغییر نمی‌ده
باید یه راهی باشه!
نیست ک
بعضی وقتا هم صحبتی با ی سری آدما باعث میشه حالم خوب شه ها ، ولی موقتیه ، یکی دوروز حس خوب میده و باز همون دلمردگی
خب منم نمیدونم چه طور
ولی حداقل همون زمانی که از ته دل میخندی، بی حوصله نیستی.
خب از کجا میدونی از ته دله؟
لازم نیست بدونی.
تو حالی که از ته دل میخندی، حوصله ی بررسیشو نخواهی داشت.