نشانه
الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِینَةُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا
+ «نگاه من: نگران چیزی نباش، دنیا دو روزه.»
حال حاضرِ من
-فقط خودت میتونی به خودت کمک کنی. فقط خودت میتونی خودتو نجات بدی
+ ولی من مثل ماشینی شدم که هی باید هلش بدن تا راه بیفته
اعتماد به نفس
چیزی که هر جا نداشتمش, بیخودی آزار دیدم.
چه (برخورد) کرد و چه گفت؟!
1- بذار ثبت شه که بعدا به خودم فحش ندم
روزای سختی رو دارم میگذرونم،
با این که بهش نمیاد!
2- مثل دونده ای هستم که پاش شکسته و برای باز کردن باندپیچیش لحظه شماری میکنه!
و صد البته به همین خاطر تو زندگی معمولیش هم با یه سری مشکلات بر خورده.
3- همانطور که پیش بینی میشد، تعطیل, تعطیل است. حال ندارم برم سر دفترم، پس فعلا اینجا مینویسم. نوشتن هر جایی بهتر از ننوشتنه. فوقش یکم زیاد خودسانسوری میکنم!
فردا
فکر کنم شبیه اون شخصیت از داستان کیمیاگر شدم که کل عمرش آرزوی رفتن به حج و دیدن کعبه رو داشته ولی پولشو نداشته، ولی وقتی پولدار شد نرفت حج، چون اگر میرفت دیگه انگیزه ای برای زندگی کردن نداشت.
+ میخوام یه کارای مسخره(از شدت ساده بودن برای منِ الان) بکنم، فقط چون تو بچگی دوست داشتم!
+ اگر فردا صبح از تخت خواب کنده شدم، یعنی تا تهش رفتم؛ در غیر این صورت به بیکاری خود ادامه میدهم و در خانه میمانم تا کرونا رفع شود!